0058. Trochę o byciu mamą

Kiedy stajesz sie rodzicem, Ty i Twoj potrzeby schodzą na drugi plan. Skończył sie czas beztroski, właśnie mija kolejny weekend przy pieluchach i resztkach z deserku.

 
Czasami kiedy mijam moich znajomych, którzy wybierają się na kolejną imprezę w miesiącu, wiecie drink, muzyka, mnóstwo ludzi, taniec, przygoda - jednym słowem luz. Lekko im zazdroszczę. Gdyż ja absolutnie nie mam na to czasu, ani możliwości.
Jednak wtedy, patrzę na uśmiech mojego dziecka podczas wieczornego rytuału kąpieli i wiem, że wcale nie żałuję.

Zastanawiam się wtedy czy faktycznie tak bardzo potrzebuję w tym momencie pójść się bawić? Czy lepiej jest wybrać kolejny moment przy dziecku, moment, który już nie wróci?

Fakt, faktem każdy z nas potrzebuje nie raz się zresetować. I na pewno za jakiś czas wykorzystam taki moment i wyjdę z kimś do pubu, aby tego dokonać.

Nawet idąc do sklepu nie mogę już przez 10 minut zastanawiać się czy wybrać płatki kukurydziane czy może jednak czekoladowe. Lecę z gotową listą i niczym struś pedziwiatr latam od półki do półki. W głowie mając myśl "Moje dziecko". To zrozumie każda matka

Nie mam tyle czasu, aby dbać o siebie, swoją figurę (przez stres mam zaburzenia odżywiania przez co jestem okropnie chuda...). Nie mam czasu by siedzieć u fryzjera i kosmetyczki. 

 

Owszem ktos może powiedzieć: masz rodzinę, oni zostaną z Małą. Poza tym tyle czasu siedzisz w domu i nie masz czasu?

Tak, mam cudowną rodzinę, która mnie od początku wspiera. Mogą zostać z Małą, ale:

- Idą ząbki, nic tak nie uspokaja jak moja pierś.
- Jest na tyle mała, że po nie całej godzinie zaczyna za mną płakać. Nie mam serca jej zostawiać. Po co narażać dziecko na stres, kiedy mogę obyć się bez siłowni, czy wypadu z kimś.

 

Druga sprawa siedzenie w domu.
Najbardziej mnie irytuje kiedy ktoś tak mówi. Moi drodzy siedzenie w domu z dzieckiem to nie jest wypoczynek.
Wyobraź sobie, że: 

 

- W nocy budzisz się kilka razy
- Po czym rano czeka Cię wczesna pobudka
- Obowiązki: śniadanie, poranna rutyna przy dziecku i sobie, sprzątanie
- przygotowanie posiłków (sama robię nawet kisiel, nie sięgam po słoiczki ze sklepu)
- Dziecko ma swoje humorki: płacz, smiech i tak w kółko. Na rękach nie, na łóżku nie. ITD.
- Uczysz, bawisz - to też jest wysiłek.
- Twój odpoczynek jest dopiero na wieczór, gdzie i tak padasz na pysk już o 21 i zasypiasz. 

 

I śmiech ludzi, że jak to? Nie da sie zjeść przy dziecku i pije sie zimną kawę?

Owszem kochani, kiedy dziecko się czymś zajmie masz szansę, aby spokojnie zjeść i aby ciepła kawa otuliła Twoją duszę.
Natomiast kiedy dziecko chce być tylko u Ciebie na rękach, wyrywa Ci talerz, marudzi itd. Wtedy możemy tylko o tym pomarzyć.

 

Ale kocham to. Myślę sobie wtedy:
"Martyna doceń to, weź wdech i wydech. Kiedyś to się skończy i będzie Ci brakować tych nieprzespanych nocy." I zazwyczaj się wzruszam.

Za rok, za parę miesięcy wszystko wokół siebie nadrobię. Serio, nie potrzebuję teraz szaleć, nie potrzebuję się spełniać w kierunku siłowni itd. przyjdzie na to czas, teraz muszę być wspaniałą mamą, jestem wzorem dla mojego maleństwa, które cholernie mnie potrzebuje, bo to ja jestem jej ostoją, jej poczuciem bezpieczeństwa. Największą motywacją jest uśmiech mojego dziecka i słowa uznania znajomych, a nawet obcych ludzi:

"Jesteś wspaniałą mamą, podziwiam Cię. Sama ją wychowujesz, a mimo wszystko radzisz sobie idealnie!"

"Jesteś przykładem dla mnie jak wychowywać dziecko. Dajesz jej tyle serca."

 

Cieszę się i nie żałuję. Moi kochani, wierzcie mi warto się tak poświęcić i obyć się bez wielu rzeczy, które wcześniej były na pierwszym miejscu. A nie przegapić tych najwspanialszych chwil, które już nigdy nie wrócą
To minie... a Ty sie jeszcze w życiu nabawisz i zrealizujesz   

BYCIE MAMĄ TO ZDECYDOWANIE MOJA NAJLEPSZA ROLA W ŻYCIU. 

I choćbym miała dostać milion dolców, w życiu nie zamieniłabym swojego życia! 

 

Piszę to ja. Samotnie wychowująca mama, która wykonuje robotę za dwoje. I czasem mam dość, mam ochotę wylecieć gdzieś w kosmos, bo mój mózg się przepala. Ale zaraz śmieję się do siebie, bo kocham to marudzenie i wieczny brak czasu dla siebie. I to uczucie dorosłości pomieszane z odpowiedzialnością, śmiechem dziecka i słynną zimną kawą.

I wiecie co? Daję radę. I wiem, że wszystko co dobre, wszystko czego potrzeba mi w życiu jest właśnie koło mnie i słodko śpi.